به گزارش شهرآرانیوز، آیتالله سیداحمد علمالهدی امروز (پنجشنبه، ۲۲ خرداد ۱۴۰۴) در همایش بینالمللی «غدیر و مقاومت» که در تالار نور مشهد برگزار شد، در سخنانی با اشاره به پیشینه تاریخی جریان ولایت و اهمیت واقعه غدیرخم، اظهار داشت: براساس تحقیقات دقیق و مستند مرحوم علامه امینی (ره) در کتاب ارزشمند «الغدیر»، واقعهای مهم در حدیقه بنینجار پیش از حادثه غدیر رخ داد که نقش تعیینکنندهای در تحولات پس از آن داشت.
وی گفت: این واقعه، زمینهساز ایجاد یک حرکت روانی و عملیاتی بر ضد شخصیت ولایی حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) شد.
امام جمعه مشهد افزود: مطابق با روایات معتبر از جمله روایت حذیفه بن یمان، روزی پیامبر اکرم (ص) در نخلستانهای بنینجار که محل استراحت مؤمنان پس از کار روزانه بود، حضور یافتند. طبق سنت رسولالله (ص) ایشان در ساعات میانی روز که زمان فراغت مردم از امور معیشتی و شغلی بود، در میان نخلستانها مستقر میشدند تا مردم در آرامش و بدون شتاب به خدمت ایشان برسند و از فیوضات معنوی آن حضرت بهرهمند گردند.
آیتالله علمالهدی ادامه داد: در یکی از این روزها، جبرئیل امین بر پیامبر اکرم (ص) نازل شد و پس از پایان وحی، حضرت رسول (ص) به همراهان خود از جمله حذیفه و دو سه نفر دیگر فرمان دادند از نخلستان خارج شده و پس از ورود مجدد، به حضرت علی (ع) به عنوان امیرالمؤمنین سلام کنند. پیامبر (ص) همچنین مأموریتی به حذیفه داد تا در درب ورودی نخلستان مستقر شود و هرکس وارد شد، به او ابلاغ کند که باید به علی (ع) با عنوان «السلام علیک یا امیرالمؤمنین» سلام نماید.
وی با اشاره به اهمیت این فرمان تصریح کرد: این اقدام که بهطور مستقیم با وحی الهی همراه بود، بیانگر جایگاه بیبدیل حضرت علی (ع) به عنوان جانشین حقیقی رسول خدا (ص) در رهبری امت اسلامی بود. این ماجرا که با تأکید بر عنوان امیرالمؤمنین صورت گرفت، آنچنان ضربهای به برخی جریانهای قدرتطلب وارد ساخت که از همان لحظه، عملیات روانی و اقداماتی پنهانی برای تضعیف جایگاه ولایت امیرالمؤمنین (ع) آغاز شد.
نماینده ولیفقیه در خراسان رضوی با اشاره به زمینههای تاریخی این مخالفتها افزود: این جریان که تصور میکرد با رحلت پیامبر اکرم (ص)، سهمی از قدرت در حکومت اسلامی خواهند داشت با مشاهده اعلام رسمی ولایت حضرت علی (ع)، به شدت برآشفت و اقداماتی را برای تغییر مسیر آینده امت آغاز کرد. آنها به خوبی میدانستند که پیامبر (ص) با چنین اقداماتی، خط ممتد رهبری وحیانی را ترسیم کرده است.
آیتالله علمالهدی گفت: ازهمین رو عملیات روانی علیه ولایت آغاز شد و با توجه به موقعیت خاص حضرت علی (ع) در میدان نبرد، خصوصاً در جنگ بدر و نیز سابقه مجاهدات ایشان، تلاشهایی برای القای تردید در مشروعیت ولایت ایشان صورت گرفت. این وضعیت، جامعه اسلامی را در شرایطی قرار داد که زمینهسازی برای اعلام ولایت نیازمند مقاومتی شدید و سرسختانه بود.
وی خاطرنشان کرد: در چنین شرایطی بود که واقعه غدیر خم، در بیابان جُحفه و در آخرین لحظات حج پیامبر (ص)، با آن خطبه تاریخی اتفاق افتاد؛ خطبهای که نه تنها به عنوان نصب یک جانشین، بلکه به عنوان تبیین ادامه خط وحی و تثبیت خط امامت و ولایت در امت اسلامی ایراد شد.
آیتالله علمالهدی با بیان اینکه اعلام ولایت در غدیر در بستر اجتماعی و روانی دشواری انجام شد، تصریح کرد: این اقدام پیامبر اکرم (ص) یک مقاومت بینظیر در برابر فضای سنگین اجتماعی و مخالفتهای پنهان و آشکار آن روز بود. اجرای غدیر، نه یک اتفاق ساده، بلکه حرکتی عظیم در راستای حفظ اصالت رهبری دینی و ادامه هدایت الهی بود.
وی در ادامه افزود: خداوند متعال نیز با نزول آیه مبارکه «یا أَیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما أُنزِلَ إِلَیکَ مِن رَبِّکَ ۖ وَإِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ یَعصِمُکَ مِنَ النّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لا یَهدِی القَومَ الکافِرینَ» به پیامبر خود اطمینان داد که در این مسیر، پشتیبانی الهی با او خواهد بود. این آیه نشان میدهد که «ناس» در آن مقطع زمانی، در یک عملیات گسترده روانی قرار گرفته بود و پیامبر اکرم (ص) برای اجرای مأموریت الهی خود، به حفاظت ویژهای از جانب پروردگار نیاز داشت.
امامجمعه مشهد تأکید کرد: واقعه غدیر نهتنها نصب رسمی حضرت علی (ع) به عنوان امیرالمؤمنین بود، بلکه تثبیت یک مسیر هدایت در ادامه بعثت بود. اجرای این واقعه در آن شرایط، نیازمند مقاومتی بینظیر و اتکال کامل به خداوند بود؛ مقاومتی که پیامبر اعظم (ص) به زیباترین شکل آن را تحقق بخشیدند.
آیتالله علمالهدی با اشاره به سیره اهلبیت (ع) بهویژه دوران امام محمدباقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) تصریح کرد: محور اصلی تمام فعالیتهای معصومین، مبارزه بوده است؛ چه در میدان مجاهدت علمی، چه در تقابل فکری و فرهنگی با انحرافات موجود و چه در مواجهه با سلطه حاکمیتهای غیردینی و ستمگر آن دوران.
وی افزود: در زندگانی امام باقر (ع) و امام صادق (ع)، شاهد تبلور این مجاهدت در قالب یک نهضت فکری و علمی هستیم؛ نهضتی که پایهگذار یک انقلاب فرهنگی عمیق در جهان اسلام شد.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی اشاره کرد: این دو امام همام، با تبیین معارف ناب اسلامی و مقابله با انحرافات بنیامیه و بنیعباس، دستگاههای حاکمه را به چالش کشیدند و به همین دلیل با دشمنیهای گستردهای از سوی حاکمان زمان خود مواجه شدند.
امام جمعه مشهد ادامه داد: همین ایستادگی و روشنگری دربرابر انحراف، باعث شد حکومتهای ستمگر آنان را تهدیدی جدی برای بقای خود بدانند و در نهایت نیز با طراحی توطئههایی ناجوانمردانه، این دو امام را به شهادت رساندند.
وی خاطرنشان کرد: آنچه از مجموع این مسیر مبارزاتی برمیآید، تداوم راه غدیر است؛ مسیری که در آن مقاومت دربرابر ظلم، پاسداشت حقیقت و احیای اصالتهای دینی همواره در رأس قرار داشته است.
آیتالله علمالهدی در بخش دیگر سخنان خود، با اشاره به جایگاه عید غدیر در منظومه فکری اسلام اظهار داشت: در اسلام، مناسبتهایی مانند عید قربان و عید فطر وجود دارند که هریک به تحولات عبادی و روحی در زندگی انسان مؤمن گره خوردهاند. اما درخصوص غدیر، تعبیر «عیدالله الاکبر» بهکار میرود؛ چرا این عنوان بلند را برای غدیر به کار میگیریم، در حالی که غدیر نیز درظاهر، خاطرهای تاریخی است؟
وی ادامه داد: در منطق فرهنگی اسلام، خاطرهها بهخودیخود عید محسوب نمیشوند؛ بلکه اگر یادآوری آن خاطره بهانهای برای تکرار و تداوم یک جریان اصیل باشد، آنگاه میتوان آن را جشن گرفت. غدیر، صرفاً بازخوانی یک رویداد تاریخی نیست؛ بلکه در هر زمان، تکرار و تجلی یک اصل اعتقادی و حیاتی است.
نماینده ولیفقیه در خراسان رضوی با تأکید بر اینکه واژه «عید» در لغت از ماده «عود» بهمعنای بازگشت و تکرار گرفته شده است، افزود: در عید قربان، بازگشت به بندگی و عبودیت خالصانه پروردگار است که جشن گرفته میشود؛ یعنی تحولی که در نفس مؤمن پدید آمده و او را به حیات جدیدی رسانده است. در غدیر نیز این بازگشت و تکرار، به ولایت است؛ به اصل هدایت الهی که در وجود امام علی (ع) تجسم یافته و تا امروز در امتداد آن، استمرار دارد.
آیتالله علمالهدی در پایان، خاطرنشان کرد: غدیر برای ما تنها یاد یک خاطره نیست، بلکه عید بازگشت به اصل ولایت است. عیدی که در آن هر دلداده و وفادار به اهلبیت (ع) باید مقاومت دربرابر هر نوع حاکمیت غیرالهی را سرلوحه قرار دهد؛ چراکه غدیر، مظهر اجرای کامل حاکمیت دین و تبلور پیوستگی امت با امامت الهی است.